zondag 27 april 2014

Waar Waren We Weer gebleven...

Weeral een hele poos sinds de laatste post, maar daar hadden we een goede reden voor.
Het mooie weer zorgde dat we op een héél aangename manier ons geplan(t)d buitenwerk konden verrichten. Dit resulteert in de aanleg van onze eerste (maar niet laatste) bessenweide.
Stek vzw heeft een vruchtbare samenwerking met tuinsappen Lombarts Calville en dit is deels zichtbaar in de overheveling van het kleinfruit naar bij ons. We zijn daar blij mee, want naast een zinvolle activiteit hebben we alle kennis en kunde mee via onze fruitvrienden. U hoort hier vast nog meer van.


Van een grasvlakte naar een woestenij.


Maar o zo belangrijk om de grond wat droog te krijgen na een natte winter.


Nog even in de vlugte 's avonds de grond wat fijner leggen.

 
De eerste rij frambozen zitten erin.


En de rest volgde spoedig.

 
Tot ze er allemaal één voor één hun nieuwe thuis vonden.
    
Naast planten en verplanten stond er ook nog wat snoei-, haksel en sleurwerk op het programma.
Maar reeds lang van te voren wisten we dat onze vrienden van 'De Mol' weer een paar dagen kwamen mee draaien om deze klus te klaren. Die mannen van 'De Mol' zijn eigenlijk jongens van het VTI Poperinge die in samenwerking met Natuurpunt twee dagen op verschillende locaties natuurbeheerswerken gaan uitvoeren.
Het is het tweede jaar op rij dat Stek deel mag uitmaken van dit concept.
Je kan je de vraag stellen wat een boerderij te maken heeft met natuur, maar je kan de vraag ook omdraaien. Wat heeft een boerderij niet te maken met natuur? In Stek willen we ons bewust zijn van het belang van zowel landschappelijke waardevolle elementen als het algemeen welzijn van grond, dier en mens, en daar werken we elke dag aan. Zo is het voor ons dan ook fijn dit te mogen delen met onze toekomstige generatie.
Onze hoeve is een bijzonder stukje erfgoed dat het boerderijleven weerspiegelt van lang vervlogen tijden, de elementen die ons resten willen we koesteren maar er is meer...Laat het nu toeval zijn of geluk, de koers die wij willen varen ligt in het verlengde van wat het ooit was. Kleinschalige landbouw gedragen door mensen en gedeeld met één ieder die daar nood aan heeft.















En om mensen te ontvangen of samen te brengen is het belangrijk dat we daar een ruimte voor hebben...
Zo ontstond een eind geleden het plan om van de stal een stek te maken die zich tot verschillende doeleinden zou verlenen. Ondertussen begint die stal stilletjes aan een gezellige plaats te worden. In de paasvakantie kwam er menig man helpen om die droom verder gestalte te geven en ik moet zeggen dat het er fantastisch uitziet. Nog niet af maar de zwaarste klussen grotendeels achter de rug. Nog wat schilder- en boenwerk voor onze rekening. Maar een lieftallige schrijnwerker die ons nieuwe (tweedehands) deuren steekt en een sanitairder - elektricien die ons nog voorziet van water en stroom zou handig zijn. Er is nog een beetje geld over van de kerstactie en dat zouden we dan ook graag daar aan willen besteden. Iemand een idee waar die bereidwillige vakmensen met een groot hart voor sociale zaken zitten?


















In nood kent men zijn vrienden. 




















Samen staan we sterk! 





















Een rechte kant aan een ronde balk, zelfs daarvoor bestaan er handige machines én harry's.
















Om ronde balken te ontdoen van hun schors en toch hun natuurlijke vorm te behouden bestaan er enkel handige huisvrouwen.
























En op het einde van de dag was het bobijntje tenden.



Maar de zoldervloer zat er wél in :-)















En de restanten van het eerste feestje zijn nog een beetje zichtbaar.


Ook de vloer beneden is een feit én, ook al zie je het niet goed, alle oude loszittende kalk is van de muren gewreven.


Als afsluiter van dit lange verslag nog een
blijde boodschap voor u allen.
Lotje, de huiskat van Stek heeft jonkie's erbij. Ze liet ons, mijzelf en de kindertjes, mee genieten van heel het bevallings-gebeuren. Toch ongelofelijk hoe mooi alles geregeld is in de natuur, zelf Jeanneke, onze befaamde gekke kip had het voelen aankomen. In de namiddag kroop ze samen met Lotje in de mand om haar gerust te stellen dat alles goed komt. En sinds de kleintjes er zijn legt ze elke dag een eitje in de mand naast Lotje. Van liefde gesproken.













Geen opmerkingen:

Een reactie posten